Κείμενο: Ετεροτοπίες

Ετεροτοπίες (Μισέλ Φουκώ)


Σύμφωνα με το βιβλίο του Μισέλ Φουκώ η φυσική θέση ενός πράγματος δεν είναι παρά ένα σημείο στην αέναη κίνηση του. Επομένως αν παραλληλίσουμε τη ζωή των ψαριών με τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο έτσι και η Ιχθυόσκαλα δεν είναι παρά μια στάση στη συνεχόμενη κίνηση τους που σηματοδοτείται από τις εξής διακεκριμένες θέσεις: θάλασσα-δίχτυα-Ιχθυόσκαλα-καφάσια ιχθυοπωλών-πιάτο.
Ταυτόχρονα όμως η Ιχθυόσκαλα ως χώρος εργασίας αποτελεί μια ετεροτοπία για τους ίδιους τους εργαζόμενους. Είναι ένας χώρος προσωρινός που περιλαμβάνει λειτουργίες οι οποίες λαμβάνουν χώρα συγκεκριμένες ώρες τη μέρα. Είναι μια προσομοίωση του πραγματικού χώρου διαβίωσης των ψαριών αλλά συνάμα κι ένας μεταβατικός χώρος για αυτά καθώς προϋποθέτει το τέλος της ζωής τους. Είναι μόνο κάτι προσωρινό ένα ενδιάμεσο στάδιο για να περάσουν τα ψάρια στην αγορά. Εκεί οι εργαζόμενοι περνούν σε μια δεύτερη φάση εργασίας στη φάση του πακεταρίσματος. Επομένως η Ιχθυόσκαλα δεν είναι πάρα ένας σταθμός και για τα δυο μέλη της αλληλεπίδρασης (εργαζόμενοι-ψάρια). Στο βαθμό που η Ιχθυόσκαλα προσπαθεί να προσεγγίσει τη θάλασσα σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η γειτνίαση της με αυτή καθώς και τα μεγάλα ανοίγματα με θέα σε αυτή. Με αυτό το τρόπο μιμείται την πραγματικότητα και η αίσθηση της ετεροτοπίας γίνεται ακόμα πιο δυνατή. Τέλος η λειτουργιά που διεκπεραιώνεται στην Ιχθυόσκαλα αντιπαραβάλλεται όντως μεταξύ δυο πόλων όπως ορίζεται άλλωστε και η ετεροτοπία κατά την έκτη αρχή. Οι δυο πόλοι είναι στεριά και θάλασσα ενώ αυτή η αντίθεση διαφαίνεται σε πολλά σημεία όπως στην ίδια την τοποθεσία και τα στάδια της εργασίας.